این نوع از فضاهای کاری برای اولین بار در قرن ۱۹ در آمریکا شکل گرفتند و حالا در سراسر دنیا محبوبیت دارند. در ادامه به نکته‌هایی می‌پردازیم که در طراحی فضای کار اشتراکی کارامد است.
اولین چیزی که برای طراحی فضای کار اشتراکی مهم است، این است که بدانید درمعماری داخلی و طراحی داخلی به چه بخش‌هایی نیاز دارید. مهم است که فضا را باتوجه به نیاز افرادی که آنجا کار می‌کنند و حوزه‌ی فعالیتشان، به بخش‌های مطلوب تقسیم کنید. در ادامه به صورت جزئی‌تر به طراحی داخلی فضاهای کار می‌پردازیم.
قلب هر فضای کاری اشتراکی، ایستگاه‌های کاری است. ایستگاه‌های کاری چه میز و صندلی باشند چه کاناپه‌های راحتی، باید بیشترین مساحت از یک فضای کار اشتراکی را به خود اختصاص دهند. همچنین باید یادتان باشد افراد برای کار کردن به میزانی از حریم خصوصی نیاز دارند. در عین حال باید ارتباط آن‌ها با یکدیگر حفظ شود.
هرکسی که از فضای کار اشتراکی استفاده می‌کند، باید امکان استفاده از اتاق‌های ملاقات را نیز داشته باشد. اتاق‌های ملاقات باید فضای کافی برای یک میز بزرگ و تعداد زیادی صندلی داشته باشند. شاید بد نباشد عناصر دیگری مثل ویدیو پروژکتور، و یا حتی یک یخچال کوچک هم در دکوراسیون و طراحی فضای کار اشتراکی دیده شود.
هر کار کردنی به استراحت نیاز دارد. مادامی که فضایی برای کار وجود دارد، فضایی برای استراحت نیز ضروری است. جایی برای کسب آرامش، خستگی در کردن، شاید کمی استشمام هوای تازه و نوشیدن یک فنجان از نوشیدنی مورد علاقه‌تان، آن چیزی است که نباید در طراحی فضای کار اشتراکی دست کم گرفته شود. مبلمان فضای استراحت می‌تواند شامل میز و صندلی، کاناپه، و حتی تشکچه‌هایی روی زمین باشد.
در این مورد، توجه ویژه‌ای به طراحی فراگیر داشته باشید. حتما مشکلات دسترسی و امکانات کافی برای استفاده‌ی افراد ناتوان و کم‌توان را در طراحی فضای کار اشتراکی لحاظ کنید. در غیر این صورت یکی از باید‌ها را نادیده گرفته‌اید!
بنا بر نیاز و حرفه‌ی افرادی که آنجا کار می‌کنند، به فضاهای دیگری مثل انبار، کارگاه، پارکینگ و … نیز می‌توان فکر کرد. این موضوع بستگی زیادی به شغل عموم افراد و نیازهای آن‌ها دارد.
شاید سخت‌ترین و چالش‌برانگیزترین مساله در طراحی فضای کار اشتراکی پیدا کردن تعادل بین حریم خصوصی و ارتباط افراد با یکدیگر است. هر فرد به فضای خودش برای کار کردن نیاز دارد. اگر حواس‌پرت‌کن‌ها و یا سروصدای زیادی در محیط باشد، فضای کار عملا بی‌استفاده و بی‌نتیجه می‌ماند. از طرفی، مهم است که بدانیم افراد به برقراری ارتباط با یکدیگر نیاز دارند. اصلا یکی از مزیت‌های فضای کار اشتراکی همین ارتباط افراد گوناگون با یکدیگر است. این ارتباط گاهی می‌تواند به هم‌افزایی و هم‌آفرینی نیز منجر شود.
بهترین راهکار برای ایجاد تعادل در دکوراسیون داخلی این است که فضا را بنا بر نوع حرفه‌ی افراد به بخش‌های گوناگون تقسیم کنید. علاوه بر این، هرکس باید در اطراف میز خود یک مقسّم مات داشته باشد تا حریم بیشتری برایش ایجاد شود. همزمان مهم است که این تقسیم کردن، فضا را به کلی بسته نکند. چون در این صورت حسی از طرد شدن و انزوا ایجاد می‌شود.
مهم است بدانید که فضاهای مشترک، پتانسیل بالایی برای ترغیب افراد به ارتباط با یکدیگر دارند. برای گفتگوهای عمیق‌تر و بیشتر، می‌توانید فضاهای جداگانه‌ای در نظر بگیرید که افراد می‌‌توانند دور هم جمع شوند و به گفتگوهای غیررسمی‌تر بپردازند.
قبل از هر چیز دیگر، فضاهای کار اشتراکی جایی برای کار کردن هستند. پس باید کاربردی باشند و نور کافی داشته باشند. هر فضای کاری باید میزهای بزرگ و صندلی‌های راحت و ارگونومیک داشته باشد تا افراد بتوانند در آسایش به کار مشغول شوند. در این میان، ارزش و اهمیت نور طبیعی را فراموش نکنید. پنجره‌های زیاد و به تعداد کافی از عناصر مهم فضای کار هستند.
علاوه بر این‌ها، کمدها و قفسه‌هایی برای قرار دادن وسایل از جمله بایدهای فضا هستند. درست است که این روزها مردم کمتر و کمتر از کاغذ استفاده می‌کنند، اما همچنان گاهی نیاز است چیزی چاپ بشود. پس دستگاه چاپگر را فراموش نکنید.
حالا که تقریبا اکثر نکات اولیه و ضروری برای داشتن فضای کار اشتراکی را می‌دانید، وقتش است برنامه ریزی را شروع کنید. پیشنهاد ما این است که قبل از شروع کار، همه‌ی جوانب را روی کاغذ بسنجید و در این مسیر حتما از متخصص‌های طراحی داخلی و معماری داخلی کمک بگیرید.